Ο Εισβολέας είναι από τα πιο αξιοσέβαστα ονόματα του εγχώριου ραπ. Πηγαίο ταλέντο που δεν διστάζει να αποκαλεί τον εαυτό του ραπ-μπέτη δηλώνοντας έτσι ότι το πόσο επηρεασμένος είναι στον ήχο του από τις κλασικές underground όμως φόρμες της ελληνικής μουσικής. Ο Εισβολέας είναι και ο μόνος ράππερ που έγινε "σαλόνι" σε εφημερίδα, κεντρικό θέμα για την διαφορετικότητα του ήχου του, ήχου που δεν ακούγεται, αλλά και δεν παράγεται από άλλον ράππερ.
Ο τίτλος του άλμπουμ τα λέει όλα! Ο Είσβο ή Λιάκος για τους πολλούς, πολλούς φίλους, παρουσιάζει ένα εξαίρετο δείγμα ενός διαφορετικού τρόπου γραφής της μουσικής που λέμε χιπ χοπ.
Μιας μουσικής της "πόλης", μιας μουσικής που αφουγκράζεται και μεταφέρει την πραγματικότητα χωρίς συστολές, ωραιοποιήσεις και φυσικά παρωπίδες.
Ηχητικά, μια συνεχής "σχοινοβασία" με σύγχρονες τάσεις και ηλεκτρονικά περάσματα, αλλά και "δάνεια" που παραπέμπουν στο μουσικό παρελθόν της χώρας.
Ο στίχος είναι αιχμηρός, αληθινός όπως πρέπει να είναι ο στίχος κάποιου που ευαίσθητα μεν, αλλά χωρίς να διστάζει θέλει να παραδώσει στιγμές αλήθειας, αλλά και στιγμές διασκέδασης μέσα από αυτή τη δουλειά του.
Είναι η πρώτη επίσημη προσωπική δουλειά του Εισβολέα που με το "Χαλαρουίτα" έδωσε ικανά δείγματα της γραφής του, ενώ με τη σειρά μας να πούμε, επίσης χωρίς δισταγμούς ότι είναι ένα άλμπουμ που σύντομα θα χαρακτηριστεί ως "κλασικό" του είδους από ειδικούς και μη, ενώ θα καταφέρει να ακουστεί τόσο από ραδιόφωνα, όσο θα έχει και μια δυναμική πορεία σε κλαμπ και γενικότερα χώρους διασκέδασης!
